ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦ. Β. ΑΙΓΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤ. ΚΟΡΑΚΑ
Η Λέσβος, η Χίος ,όπως και άλλα νησιά της περιφέρειάς μας έχουν πικρή πείρα σπό τα ιχθυοτροφεία κα γενικότερα από τις υδατοκαλλιέργειες.
Θα θυμηθούμε την τεράστια μόλυνση και ρύπανση που προκάλεσαν στον κόλπο Καλλονής πριν 20 χρόνια τα ιχθυοτροφεία τηςΓαλλικής «Sepia”, θυγατρικής της επίσης γαλλικής “Dassault”(πολεμικά αεροπλάνα Mirage 2000) . Η ειρωνεία ήταν ότι εγκαταστάθηκαν ως «αντισταθμιστικά οφέλη» . Χρειάστηκαν επίμονοι αγώνες για να απομακρυνθούν από τον κόλπο αυτές οι ρυπογόνες δραστηριότητες και να αποφευχθεί η μετατροπή του κόλπου σε χαβούζα. Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι οι αγώνες εκείνοι αντιμετώπισαν λυσσαλέες επιθέσεις και γκαιμπελικές συκοφαντίες
Από τους Γάλλους αποικιοκράτες, που λειτουργούσαν τις εγκαταστάσεις τους χωρίς άδεια , χωρίς έγκριση κάποιας έστω στοιχειώδιυς μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χρησιμοποιήθηκαν εκβιαστικά οι μερικές δεκάδες εργαζομένων στα ιχθυοτροφεία , στρέφοντάς τους εναντίον των ψαράδων και όσων άλλων αγωνιζόμασταν για να φύγει η βρωμιά από τον κόλπο. Σήμερα ο κόλπος έχει καθαρίσει και συνεχίζει να μας προσφέρει τα νόστιμά του ψάρια και άλλα θαλασσινά και να εξασφαλίζει μεροκάματο σε εκατοντάδες ψαράδες και άλλους επαγγελματίες .
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για τον κόλπο αλλά ο σοβαρότερος κίνδυνος απομακρύνθηκε .
Στη Χίο τα ίδια έχουν γίνει με τον κόλπο της Λαγκάδας, που δεν μπορεί ακόμα και τώρα να πλησιάσει άνθρωπος χωρίς να κινδυνεύει με αλλεργίες κλπ., αν και το στόμιό του είναι μεγαλύτερο, στα ίδια πλαίσια κινείται και η περιοχή στο Παντουκιός.
Φυσικά δεν μπορεί κανείς να είναι γενικά κατά των ιχθυοτροφείων. Όμως είναι παγκόσμια αποδεδειγμένο ότι δεν πρέπει να εγκαθίστανται σε κλειστή θάλασσα αλλά σε θάλασσα ανοιχτή και με ρεύματα και όχι τεράστιες εγκαταστάσεις ή χωροθέτησή τους σε «ψαρότοπους».
Επιβάλλεται ταυτόχρονα αυστηρή τήρηση των όρων υγιεινής τόσο για τα εκτρεφόμενα όσο και για το θαλάσσιο περιβάλλον (ιχθυοτροφές, σύνθεση και φύλαξή τους, χρήση φαρμάκων κλπ.) Το ίδιο επιβάλλεται η εγκατάστασή του να χωροθετείται μέσα από μια συνολική περιβαλλοντική μελέτη που προηγούμενα θα πρέπει να έχει εγκριθεί αφού συζητηθεί με τους κοινωνικούς φορείς.
Η ζωή έχει δείξει ότι στις συνθήκες του άγριου καπιταλισμού, του αδυσώπητου ανταγωνισμού και τυφλής επιδίωξης του μέγιστου κέρδους, όλα αυτά γίνονται ψηλά γράμματα, ακόμα περισσότερο που υποθάλπονται από τις αρμόδιες Αρχές που δείχνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία στα «λεπτά» αναπτυξιακά επιχειρήματα ή τους πιάνει ο πόνος για τους εργαζόμενους που « θα χάσουν τη δουλειά τους», ενώ κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά μπροστά στις απολύσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομέννων, απολύσεις στις οποίες και οι ίδιοι συχνά συμβάλουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτά που συμβαίνουν στη Χίο, όπου εμφανίστηκε σε πλήρη ταύτιση με τους επιχειρηματίες ιχθυοκαλλιεργητές η Δημοτική Αρχή του ΠΑΣΟΚ και ο δήμαρχος Πολύδωρος Λαμπρινούδης, αθετώντας τα όσα δεσμεύτηκε τις προηγούμενες μέρες απέναντι στους ψαράδες για την άρνηση δημιουργίας ΠΟΑΥ (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) στη Χίο και όχι μόνο. Και δεν είναι τυχαίο ότι προκειμένου να απαντήσει στη Λαϊκή Συσπείρωση, δανείστηκε τα επιχειρήματα και τη λογική των μεγαλοεπιχειρηματιών ιχθυοκαλλιεργητών, που θέτουν την κερδοφορία τους πάνω απ’όλα .
Στόχος τους να παίξουν μαζί με τους ιχθυοκαλλιεργητές επιχειρηματίες το στημένο παιχνίδι, ώστε να μην παρθεί αρνητική απόφαση για το Σ/Ν της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που δίνει όλα τα θαλάσσια φιλέτα στο μεγάλο κεφάλαιο του χώρου , με στόχο το γρήγορο κέρδος, αδιαφορώντας για το περιβάλλον, τους ψαράδες ή την εντατικοποίηση της δουλειάς των εργαζομένων , που δουλεύουν σ’ αυτές τις επιχειρήσεις
Επί της ουσίας το επιχειρηματικό κεφάλαιο ΝΗΡΕΑΣ, ΦΟΡΚΥΣ, ΑΡΓΩ, μαζί με τα πρόθυμα στελέχη του να το υπηρετούν παίζοντας το ρόλο της εργατικής αριστοκρατίας, χρησιμοποιώντας τον πόνο, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες των εργατών στις επιχειρήσεις του, προσπάθησε,, εκβιάζοντας, να φέρει σε σύγκρουση τους εργάτες με τους ψαράδες και τους συμβούλους της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη Χίο. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο χάρτη που συνοδεύει το ν/σ θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για γενικό «γιουρούσι» παράδοσης των καλλίτερων θαλασσών και ψαρότοπων στο κεφάλαιο.
Η Λαική Συσπείρωση
Λέει ΟΧΙ στις ΠΟΑΥ όπως προωθούντα από το ν/σ, γιατί δεσμεύουν τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις, πού ουσιαστικά ιδιωτικοποιούν υπέρ των επιχειρηματιών, αυξάνουν το τονάζ των αμφίβολης ποιότητας εκτρεφόμενων αλιευμάτων, αυξάνοντας έτσι τους ρύπους στο περιβάλλον και περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τα αλιευτικά πεδία διώχνοντας τους ψαράδες από το φυσικό τους χώρο. Αδιαφορούν αν έτσι δημιουργούν τεράστια προβλήματα στους κατοίκους των περιοχών που εγκαθίστανται ιχθυοτροφεία με μοναδικό κριτήριο το υπερκέρδος του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας των κατοίκων αλλά και πολλών άλλων δραστηριοτήτων όπως η αλιεία, ο τουρισμός, ο θαλάσσιος αθλητισμός κλπ.
Η Λαϊκή Συσπείρωση, όπως και το ΚΚΕ, θεωρεί ότι άλλο είναι η ανάγκη χωροθέτησης και μεταφοράς των ιχθυοκαλλιεργειών που δημιουργούν πρόβλημα στο νησί, σύμφωνα με την διεθνή πείρα και κανόνες υγιεινής και προστασίας του περιβάλλοντος και άλλο οι ΠΟΑΥ που προωθούνται με μοναδικό κριτήριο μεγάλο ιχθυοκαλλιεργητικό κεφάλαιο.
Θεωρούμε ότι οι υπάρχουσες μονάδες έχουν δημιουργήσει κορεσμό και, ορισμένες, σοβαρή περιβαλλοντική επιβάρυνση. Και είναι ένας ακόμα λόγος που επιχειρηματολογούμε κατά των ΠΟΑΥ. Εξάλλου, οι ελεγκτικές αρχές δεν πραγματοποιούν τους απαραίτητους ελέγχους και δεν τηρούνται ακόμα και τα προβλεπόμενα από τους αστικούς νόμους.
Ζητάμε επομένως την αυστηρή τήρηση των προδιαγραφών και των ελέγχων στις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα και κανόνες που καθιερώθηκαν με βάση την μακρόχρονη πείρα και με γνώμονα το συμφέρον του λαού και όχι μια δράκας επιχειρηματιών.. Ζητάμε τη μη παραμονή στον ίδιο χώρο μιας μονάδας πάνω από 10 χρόνια λόγω της σοβαρής επιβάρυνσης πουέχει προκαλέσει..
Δεν λέμε επομένως να καταργηθούν οι ιχθυοκαλλιέργειες αλλά να διασφαλίζουν το περιβάλλον και τους εργαζόμενους, να τηρούνται οι περιβαλλοντολογικές ρήτρες και τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργατών τους .
Πιστεύουμε ότι πρέπει να στηριχτεί η παράκτια αλιεία, οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι ψαράδες, αντί να βρίσκονται υπό διωγμό. Πρέπει οι μικροί ψαράδες να συμμαχήσουν με τους εργάτες και τους κατοίκους των περιοχών που θίγονται, ώστε και να υπάρχουν θαλάσσια πεδία για όλους και η θάλασσα να μην μολύνεται και η φέρουσα ικανότητα του περιβάλλοντος να παραμένει σταθερή.
Τέλος θεωρούμε ότι η λύση για τα προβλήματα των ψαράδων, των εργατών στις ιχθυοκαλλιέργειες, η λύση για τα προβλήματα όλου του λαού
βρίσκεται στη λαϊκή εξουσία με την κοινωνικοποίηση όλων των βασικών μέσων παραγωγής, με το πέρασμα και των ιχθυοκαλλιεργειών στα χέρια των εργαζομένων, που θα οργανώνουν τη ζωή τους με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, την δική τους υψηλή ποιότητα ζωής και όχι τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών.
Σ’ αυτή την κοινωνία δεν υπάρχουν έχθρες μεταξύ ψαράδων , εργατών , υπαλλήλων ή άλλων στρωμάτων του λαού.
Αντιθέτως η λαϊκή οικονομία εγγυάται την ισόρροπη ανάπτυξη όλων, των τομέων της οικονομίας και κυρίως ο πλούτος που παράγεται επιστρέφει στους δουλευτάδες του.
ΣΤΡΑΤΗΣ ΚΟΡΑΚΑΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ Β. ΑΙΓΑΙΟΥ